Het begon allemaal 7 juni 1923, oh wacht dat is de geboortedatum van bert (niet dat zij er was of dat dit dr team was). Moving on. Juul Fem en kaas “leefden” op 2 uur slaap door hun avontuurtjes op de piste. Amado vroeg dus of ze lekker op de bank wouden beginnen en fem was hier al te enthiousiast over! De ballen waren opgepompt (alsnog veel te licht, Leonie!!) en Quimos was nog niet gevallen. Julia daarintegen lag al op de grond, maar hè 2 uur slaap. Om even context te geven, Quimos heeft een wedje dat ze maar max 5x mag vallen per wedstrijd. We moesten tegen de 2de plek SBC en Aline was onze scheids. 10 min in de wedstrijd: Mossel Down. Het was 1 op 1 met de keeper in de 16, maar neer is neer. Christine was gelukkig capabeler en scoorde met een rebound van de corner. Ze kwam helemaal van links back (Ja Rog sommige mensen rennen wél tijdens een wedstrijd) en scoorde van links buiten de 16. Een prachtig afstand schot. Ondertussen kreeg Inge (de hele wedstrijd door) alle ruimte van de wereld, want haar vrouwtje snapte er allemaal niet zo veel van. Ze was net zo aanwezig als onze Aline die lekker passief aan het fluiten was. Of naja ze floot alleen als ze er op gewezen werd. Dit gebeurde btw continue door de tegenstander, waar Aline dan weer heel netjes niet naar luisterde. Terug naar Inge. Deze meid heeft namelijk een schouderklopje verdiend. Met alle ruimte die ze had scoorde ze een mooi afstand schot ! Tussenstand: Quimos is al 3x gevallen. Elke keer dat dit gebeurde werd ze er door het hele team aan herinnerd. Lekker samen tellen en lachen. Veel (uit)lachen.
We zijn nog steeds in de eerste helft waar Sanne bijna flauwvalt waardoor Leonie debuteert als rechtsback. Ninouk gaf haar de basics door: we zitten allemaal aan een denkbeeldig touwtje aan elkaar; oftewel lijn. Verder naar Emma. Deze meid heeft ook gewoon gescoord! En ja ook van linksvoor buiten de 16. Hierdoor werd Emma een beetje overmoedig, waarna er vanaf de bank werd geroepen: “Ballen kunnen ook teruggespeeld worden!”. Met 3-0 in de pocket en nog hoop voor Quimos (de teller staat op 4) gingen wij de rust in.
Amado was hier veel te enthousiast, want we stonden gewoon voor op de nummer 2!!
De 2de helft: niet zo interessant eigenlijk. Fem was nog steeds in de apres ski en heeft 2 handsballen gemaakt. Aline is nog steeds de middencirkel niet uitgeweest, Amado ging vlaggen, Quimos is in totaal 7 keer gevallen, en Corona is lekker verspreid door handjes geven. Maaaaaar, on the bright side, geen tegendoelpunten wat betekent dat we gewonnen hebben! Ja dames 2 kan toch wel wat. Behalve mossel want die is na de wedstrijd nog getackeld door Ninouk tussen de tassen.
