Nu een week later terug in corona-land lijkt de skivakantie nog beter dan die al was. Wij hebben kunnen genieten van vrijuit skiën/snowboarden, (het misschien nog wel belangrijkere) après skiën, mooi weer, geweldige sneeuw en genoeg halve liters. Maishofen was een prima locatie voor ons op nog geen 20 minuten bussen van de eerste piste, waar we elke dag met de eerste bus heen gingen. Het eten in Gasthof Unterwirt was van prima kwaliteit en na de eerste dag waren de medewerkers ook nog eens vriendelijk. Het gasthof zelf had de verwarrendste layout die we ooit gezien hadden en geen wifi, maar was toch heel erg chill. Na een geweldige week begon de lange terugweg al weer. Met sommige busjes was 140 makkelijk te halen. Het werd scheuren dus over de Duitse snelwegen naar, zeker voor de toppers die de volgende dag nog een wedstrijd te spelen hadden, de nodige bedrust. Naast alle leuke herinneringen en het Coronavirus hebben we natuurlijk ook nog de aftermovie overgehouden aan deze geslaagde vakantie!

Het begon allemaal 7 juni 1923, oh wacht dat is de geboortedatum van bert (niet dat zij er was of dat dit dr team was). Moving on. Juul Fem en kaas “leefden” op 2 uur slaap door hun avontuurtjes op de piste. Amado vroeg dus of ze lekker op de bank wouden beginnen en fem was hier al te enthiousiast over! De ballen waren opgepompt (alsnog veel te licht, Leonie!!) en Quimos was nog niet gevallen. Julia daarintegen lag al op de grond, maar hè 2 uur slaap. Om even context te geven, Quimos heeft een wedje dat ze maar max 5x mag vallen per wedstrijd. We moesten tegen de 2de plek SBC en Aline was onze scheids. 10 min in de wedstrijd: Mossel Down. Het was 1 op 1 met de keeper in de 16, maar neer is neer. Christine was gelukkig capabeler en scoorde met een rebound van de corner. Ze kwam helemaal van links back (Ja Rog sommige mensen rennen wél tijdens een wedstrijd) en scoorde van links buiten de 16. Een prachtig afstand schot. Ondertussen kreeg Inge (de hele wedstrijd door) alle ruimte van de wereld, want haar vrouwtje snapte er allemaal niet zo veel van. Ze was net zo aanwezig als onze Aline die lekker passief aan het fluiten was. Of naja ze floot alleen als ze er op gewezen werd. Dit gebeurde btw continue door de tegenstander, waar Aline dan weer heel netjes niet naar luisterde. Terug naar Inge. Deze meid heeft namelijk een schouderklopje verdiend. Met alle ruimte die ze had scoorde ze een mooi afstand schot ! Tussenstand: Quimos is al 3x gevallen. Elke keer dat dit gebeurde werd ze er door het hele team aan herinnerd. Lekker samen tellen en lachen. Veel (uit)lachen.
We zijn nog steeds in de eerste helft waar Sanne bijna flauwvalt waardoor Leonie debuteert als rechtsback. Ninouk gaf haar de basics door: we zitten allemaal aan een denkbeeldig touwtje aan elkaar; oftewel lijn. Verder naar Emma. Deze meid heeft ook gewoon gescoord! En ja ook van linksvoor buiten de 16. Hierdoor werd Emma een beetje overmoedig, waarna er vanaf de bank werd geroepen: “Ballen kunnen ook teruggespeeld worden!”. Met 3-0 in de pocket en nog hoop voor Quimos (de teller staat op 4) gingen wij de rust in.
Amado was hier veel te enthousiast, want we stonden gewoon voor op de nummer 2!!
De 2de helft: niet zo interessant eigenlijk. Fem was nog steeds in de apres ski en heeft 2 handsballen gemaakt. Aline is nog steeds de middencirkel niet uitgeweest, Amado ging vlaggen, Quimos is in totaal 7 keer gevallen, en Corona is lekker verspreid door handjes geven. Maaaaaar, on the bright side, geen tegendoelpunten wat betekent dat we gewonnen hebben! Ja dames 2 kan toch wel wat. Behalve mossel want die is na de wedstrijd nog getackeld door Ninouk tussen de tassen.

De revanche tegen Merlijn. Hier hadden we nog een appeltje mee te schillen. De thuiswedstrijd was geëindigd in een gelijkspel waarbij wij vonden dat we de drie punten hadden verdiend.
Mooi op tijd arriveerden we in Tilburg. Hier nog zeker een kwartier in de auto blijven zitten. De kleedkamer was toch nog niet open. Nadat we in het nabijgelegen schoolgebouw konden omkleden had Teun nog zijn gebruikelijke tips&tricks. Oppassen voor hun spits. Dat is de kapstok van het team. Haar zouden we geen centimeter geven. Het voetballen ging best wel lekker. Met (wind)vlagen werd er goed gecombineerd en af en toe rolde de bal ook wel richting de 16 van Merlijn. Draaien, kappen, nog eens keer terugleggen. Zag er leuk uit hoor, maar leverde geen doelpunten op. Ondertussen had Yanelle haar taak om de spits er niet langs te laten komen erg goed onder controle. Maar wie was daar?! We herkenden haar nog wel van de vorige keer. Maar onschuldig als ze lijkt waren we haar een beetje vergeten. ‘’Streepje’’ aan de bal! Tweemaal een schitterende actie en prachtig afgemaakt door over Lien heen te schieten. Zodoende stonden we met rust 2-0 achter.
In zak en as. Het hoefde allemaal niet meer. ‘’Had ik toch maar voor een studie in Tilburg gekozen!’’ snifte een niet-nader-te-noemen teamlid zachtjes.
We kunnen altijd rekenen op de brede schouders van Teun maar ditmaal werd ons verzocht ons toch even te herpakken. Waren we niet gewoon de beter voetballende ploeg? En hebben niet nog 45 minuten te spelen? Langzaam ging de hoofden omhoog en werden de schouders weer naar achter getrokken. Strijdstrepen op onze wangen en de tweede helft zou van ons worden.
Kort na het fluitsignaal was Esther op weg naar de goal. Niet te stoppen deze meid. Tenzij je haar onderuit trekt. Dit gebeurde in het 16-metergebied dus verdienden we een penalty. Suus schoot deze binnen en zo konden we snel verder op jacht naar de gelijkmaker.
Een hoge bal belande voor de voeten van Iris. Beetje geklutst en iedereen was de bal een beetje kwijt. Iris niet. Oog in oog met de keeper gaf ze de bal een tik en zo rolde hij tussen de keepers benen over de lijn . 2-2!
Tijd om te wisselen. Xenia mocht flaneren over het middenveld. Zo goed als het eerste moment dat ze de bal aan haar voeten had bedacht ze om maar eens te gaan schieten. Erg knap kreeg ze het voor elkaar om dan ook maar meteen de 2-3 te maken.
Vrenken was al de hele wedstrijd aan het azen op een goaltje en mocht deze dan ook uiteindelijk meepikken. 2-4
Waarbij Esther eigenlijk eerder al gescoord zou hebben als ze niet geblokkeerd werd kreeg ook zij een welverdiend doelpunt op haar naam. 2-5! Urp zorgde daarna ervoor dat alle ballen die richting Lien kwamen terug in onze voeten belanden. 5 minuten voor tijd hadden we het zwaar. Mentaal hadden we erg behoefte aan een nieuwe energie. Dat had Teun goed gezien en bracht Bente in het veld. Door haar als captain te benoemen wist iedereen weer wat we aan het doen waren. Winnen!
De scheids liet weten dat de wedstrijd klaar was en met gevaar voor eigen leven gaven de tegenstander een handje. Niet bang voor een rondvliegend virus. De derde helft was goed geregeld door Merlijn. Super lekkere lunch en levend ganzenbord waar veel werk in heeft gezeten. Verschillende adtjes-schoen en adtjes-vleermuis later moest het grootste gedeelte van Pusphaira om verschillende reden weer terug naar Eindhoven. Britt had volgens mij inpakstress? Gokje hoor. Dappere strijders Sanne, Iris en Nienke bleven achter in het hol van de leeuw. Waarbij een groot applaus mag gaan naar baas Nienke. Ze is geeneens wedstrijdlid! Schattig toch?! Potje beerpong dan maar? Het leek erop dat deze drie musketiers met huid en haar verslonden werden maar na een 6-2 achterstand wisten ze toch nog te winnen! Later op de avond zou er nog veel meer gescoord worden….

Bestel je producten, reizen, hotelkamer of pizza’s via Pusphaira! Het kost jou niks extra’s maar het levert Pusphaira wel extra geld op!
Klik hier voor meer informatie en klik hier om er gelijk gebruik van te maken.

Het Eindhovens Dagblad schreef een stuk over de topscoorder van ons eerste elftal, lees het hier!
Is hij echt zo goed? Zondag 26-01 speelt hij thuis op sportpak de hondsheuvels om 14:30, kom kijken en beoordeel het zelf!

De eerste helft van het seizoen zit er inmiddels alweer op maar blessures, pijntjes en irritaties kennen helaas geen winterstop. Heb je al een blessure, loop je rond met wat klachten of verveel je je kapot nu de trainingen zijn gestopt, maak dan gebruik van het inloop uur bij Sportplein Eindhoven!
Elke dinsdag tussen 20:00 en 21:00 is er de mogelijkheid voor leden van Pusphaira om hier gratis gebruik van te maken en advies te ontvangen van een van de sportfysiotherapeuten.