Ladies 2: increasing Amado’s bloodpressure since 8 december 2019. Yes you read it correctly.. this is a story about the day of our coach, Amado.

Sunday morning. After getting Ladies 4 all set, Amado was obligated to drag himself to the next match: LADIES 2 against Nieuw-Woensel!!?A message from Girtje in our team chat already made sure that the hairs on his back were standing up straight: “I hope I’m Just in time, but I had to repair my bike first?”. Amado responded calmly with: “NOW I DONT EVEN HAVE ELEVEN PLAYERS TO START WITH!” Oh well Amado.. viva la vida (or some other spanish quote about life)..

All went well and Girtje even arrived too early at Nieuw-Woensel. #NoStressAmado. After giving his TED-talk, which made it clear that he still holds on to our non-existant capabilities, we got dressed and entered the field. Because we only had eleven players (also; no Lien, so Marloes had to be our goalkeeper) and no substitutes. Our precious Armadillo had to start off as a flagger.

For once in our lives, the match started of smoothly. Diana put pressure in the front and made sure the opponents could not play their game. When Roggel yelled to Diana that even though the ball went out, she was still a goodlooking magic sunflower, the oppenent’s coach responded with “Oh thank you! Thats always nice to hear!”. Just after yelling back “You are so welcome” Roggel found out that their coach is also the boyfriend of their striker… This was fine…

The match continued with some nice one-two’s and deep balls on Riek and Riley. Aaaand we even got a corner! Because of this special event, Girtje was the chosen back that could go to the front to try and score. The corner was taken. Girtje felt that this was her moment to shine. Utter focus was needed to kick the ball perfectly next to the keeper and into the net! 0-1!?

The opponents were not dangerous most of the time during the first half. Their most spectacular attack ended with their striker falling over Marloes. This resulted in her lying on the ground, while her shin and shoulder hurt.. Those were oddly specific injuries that were not even located close to one another… But oh well.. When she was finally able to stand up again, the referee just walked into her, causing her some extra pain. So nice ref! Great coordination.

Not long after that our beloved teammates, who joined the match of ladies 4 first, arrived. This meant that we got our keeper (Lien)back, that we gained Kaas and Christine as important substitutes and that Amado could finally stop flagging.

The first half ended and Amado actually seemed pretty flabbergasted. How can we tell you ask? Because he finished his half-time-talk before the referee came to get us out of the dressing room. THIS NEVER HAPPENS.

But man, did we get on Amado’s nerves the second half. We got so confident with our play of the first half, that we did not put in as much effort as we should. This resulted in Anouk almost kicking Christine’s head, Marloes lying on the ground, tripping the opponent and Lien deciding that she could not catch a ball anymore all of a sudden… This girl.. Lien, if you are reading this: you cost Amado three years of his life…

So.. you are probably wondering: did ladies 2 fuck up? The answer is: yes. Yes we did. We gave away three corners in a row.. the last of those resulted in a goal against. Luckily, we did not learn from our mistakes and we gave away even more corners. One of which Roggel tried to head away with her nose. Long story short: she bled, it was bad, Roggel sad.

But did we fuck up even further? YES OF COURSE! We gave Nieuw-Woensel too much space, which resulted in them scoring another goal.. Of course Amado did not lose his temper when this happened. Sidenote from the bench: he died from the inside when this happened.

Realising that we fucked up, we still tried to make something out of this. A deep ball was played towards Emma, who sprinted, passed the keeper and ALMOST, I shit you not, she almost ran the ball over the backline.. But luckily she didn’t. She kicked the ball into the goal! 2-2! The keeper cried…

Amado’s face went from eternal depression to “meh ?”. He was not a happy coach that day, he was not even a happy man, so we took him to the McDonalds and everything was still fucked up in his life.

The end.
Xoxo

Zoals tegenwoordig de standaard is bij P2, wordt er weer veel te vroeg verzameld in de kantine. Misschien had het deze keer wel een reden: we moesten voor onze wedstrijd nog een halve Tour de France fietsen naar Aalst. De race was een lange tijd spannend. Waar de kopgroep een lange tijd ver vooraan lag, is deze bij de eindsprint toch nog ingehaald door enkele renners die eerder in een sjaspatat leken te zijn beland. Toch kwamen deze renners, uitgeput maar voldaan, als eerste binnen op Sportpark de Aalstervelden, waar ze vriendelijk onthaald werden door de mensen die nog in alle rust een tosti in de kantine hebben gehaald en toen in de auto zijn gestapt. Pusphaira was aanwezig en er moest blijkbaar ook nog een voetbalwedstrijd gespeeld worden. Na onze voetbalschoenen eerst kletsnat gelopen te hebben op een soort hybride modder-sneeuw veld, konden we naar het kunstgrasveld. Hier zou het moeten gebeuren. Hier moest de koploper ingemaakt worden om een kans op het kampioenschap te behouden. De wedstrijd begon voor ons goed. In de eerste 10 minuten kregen we immers geen doelpunt tegen en schoten we af en toe zelfs een bal tussen de palen. Vervolgens moeten we gedacht hebben dat het tijd was voor een middagdutje, want binnen 20 minuten ging het van 0-0 naar 5-0 voor DVS. Ergens in deze tijd heeft Wan-Bisakka ook nog een geel kaartje mogen ontvangen. Tactisch heel sterk, want dat betekent dat je 10 minuten op de bank mag zitten. Gelukkig was het tijd voor rust. Met de warme thee in onze handen ervaarde we een speciaal moment: Radman was eindelijk een keer stil. Helaas werd dit moment al snel verpest door de uitleg van een nieuwe tactiek. Met de bekende instelling: ‘De tweede helft is van ons!’ stapten we het veld weer op. Muse moet jaloers op James’ tijd op de bank geweest zijn, omdat ook hij een gele kaart in ontvangst mocht nemen. Gek genoeg kwamen we snel hierna op 5-1, en later in de wedstrijd ook nog op 5-2. Toch voelde het als een verlossing toen de scheids de wedstrijd affloot. Nu het kampioenschap nagenoeg onhaalbaar was geworden, was het Radman zelf die met de juiste conclusie kwam: ‘Now you can drink as much alcohol as you want!’ Ook Tom liet menig P2 hart sneller kloppen door een wijze uitspraak: ‘Ze verkopen hier broodje bal in de kantine’. Wat volgde was hun eerste goede balcontact van de zondag.
Moedig P2 aankomende Zondag (8 december) aan om 12:00 op de hondsheuvels in hun wedstrijd tegen Rood Wit’67!

Gisterochtend om 8:10 uur wordt er door Dames 1 verzameld voor de wedstrijd tegen SC ’t Zand Dames 2. Ja, dat leest u goed, 10 OVER 8! En dat voor een zondagochtend! En wie is er nou op zondagochtend om 8 uur op de weg? Precies, helemaal niemand, waardoor de eerste dames door meezittende stoplichten en kruispunten al om 8:00 uur aankomen. En voor deze vroegte en alle nog half slapende koppies is er al behoorlijk wat hectiek, want om 8:05 uur krijgen we bericht dat Sanne net wakker is geworden. Gelukkig zijn er al veel dames op tijd aanwezig, dus de eerste auto vertrekt meteen om Sanne thuis op te halen. Volgende week staat haar hiervoor een adtje vleermuis te wachten. De tweede auto volgt snel daar achteraan, want door een tekort aan auto’s moesten er vier dames met de trein, die dus nog opgehaald moeten worden bij het dichtstbijzijnde station. Maak je geen zorgen over eventueel langere reistijd van deze dames, want ook zij moesten om 10 OVER 8! op het station zijn.

Afijn, uiteindelijk zitten we allemaal goed en wel in de kleedkamer, en niet eens zo veel later dan gebruikelijk. De tenues waren gewassen door P3, en hoewel Sophie erg haar best had gedaan om hun tenues perfect te wassen en netjes op te vouwen (zelfs voor zover mogelijk op nummer gesorteerd!) om te laten zien hoe het óók kon (vooroordelen, wat?!), was dat nergens voor nodig! De shirts waren netjes opgevouwen, sokken gesorteerd en alles rook heerlijk naar bloemetjes. P3, bedankt! De sfeer zit er in de kleedkamer in ieder geval beter in dan vorige week, dus dat betekent hopelijk ook veel goeds voor de wedstrijd.

De wedstrijd begint goed, we hebben de toss gewonnen en mogen dus met onze rug naar de extreem laaghangende zon voetballen. De vlagger van de tegenstander was hierdoor (of door het tijdstip) schijnbaar erg van zijn apropos, want hij liep naar onze helft. We beginnen voetballend ook goed, wat resulteert in veel voetballen op hun helft en twee kansen voor Vrenken in de eerste vijf minuten. Rond de 10e minuut krijgen we een corner mee, die Vrenken mooi richting tweede paal schiet. Na wat heen en weer geflipper in de 16 plaatst Bente de bal naast de keeper in het net, 0-1 voor ons! Helaas wordt het even later 1-1 doordat Tessa het bos in wordt gestuurd en haar tegenstander de bal in ons net schiet. ’t Zand blijft veel en hoog druk zetten en kan met vlagen veel heen en weer tikken, maar omdat onze voorhoede een paar tandjes sneller is dan hun verdediging kunnen er wat balletjes diep gegeven worden wat redelijk wat kansen geeft. We spelen regelmatig op hun helft, en we krijgen een aantal vrije trappen mee door de erg pro uitziende scheids, wat ook weer leidt tot meer kansen. Met nog een kwartier te gaan in de eerste helft weten we er gelukkig ook een paar af te maken. Zo geeft Xenia een mooie bal op Vrenken, die met de bal richting corner loopt en vanuit daar een strakke bal voor het doel geeft die Iris kan binnenschieten voor de 1-2. Vlak daarna maakt Vrenken de 1-3, op aangeven van Bente. Deze bal begon bij Leo, die een doeltrap door de lucht richting Sophie speelde, na een paar keer stuiteren kreeg Sophie de bal onder controle en passte hem naar Tessa, die hem tussen de verdediging door diep op Bente gaf. De laatste minuten van de eerste helft zijn nog weinig spannend en zo gaan we met een 1-3 voorsprong de kleedkamer in.

De tweede helft begint voor ons matig, we spelen voornamelijk op onze helft en krijgen flink wat kansen van ’t Zand om de oren. We zijn dan dus ook vooral aan het verdedigen. Gelukkig pakt Sophie, net als in de eerste helft, de duels op het middenveld sterk aan, is Rachel de kansen van ’t Zand aan het wegwerken, is Leo scherp aan het keepen en staat Yanelle, die in plaats van de te laat wakker geworden Sanne rechtsback staat, goed te verdedigen. En hoewel we voornamelijk op onze helft staan, lukt het ons wel om een aantal keer op hun helft uit te breken. Zo speelt Tessa de bal precies tussen de verdediging en Iris door, wat een 1 op 1 op de keeper zou betekenen, maar zodra Iris begint te lopen krijgt ze een voet voor haar enkel, doorgebroken speler, gele kaart voor de verdediger die Iris pootje haakte. Die kans krijgen we helaas niet meer terug, wel een vrije trap net over de middenlijn en het spel is dus weer even op hun helft. Wat later gaat helaas een goed schot op doel van Vrenken mis en gaat een kopbal uit de corner, ook van Vrenken, net naast het doel. We spelen overigens nog steeds voornamelijk op onze helft. Britt zat erg lekker in de wedstrijd, maar zij en Xenia worden er toch uit gewisseld voor Suus en Lieke. Die spelen allebei gelukkig ook sterk en van het ledenweekend van Totelos is bij Suus niks te merken. Even later worden Iris en Tessa er uit gewisseld voor Aline en Sanne. Aline kwam in het veld met één taak, scoren. Helaas lukt dit niet, al krijgt ze wel een aantal kansjes. Ze was helaas ook al de deken uit de kleedkamer vergeten, waardoor de nieuwe dames op de bank het moeten afzien in de kou. Sanne zit er verdedigend gelukkig meteen gelijk tussen, wat zeker nodig is in deze wedstrijd. Nel is ook al de hele wedstrijd erg sterk aan het spelen en zat overal goed tussen en met dit sterk verdedigende werk weten we de tegengoals te beperken tot die ene uit de eerste helft. Hoewel er nog een aantal kansen voorbij komen van Suus, Lieke, Aline en Sanne lukt het ons niet meer om nog te scoren en dus gaan we ook de tweede helft met 1-3 van het veld af. 3 punten gepakt!

Na de wedstrijd moeten er weer wat dames naar de trein gebracht door Urp, die ook al door haar live blog op whatsapp (waardoor dit uitgebreide verslag) en haar support vanaf de bank een grote bijdrage heeft geleverd aan deze wedstrijd, Urpie bedankt! En terwijl Sophie in slaap valt in de trein, vergeten we bijna Britt mee terug te nemen naar Eindhoven.. We kijken terug op een vermoeiende maar goede wedstrijd!

Maandag 7 oktober en Woensdag 16 oktober was het dan eindelijk zover: de wissel-ALV en de CoBo!

Allereerst de ALV. De hoge opkomst was naast de aan de gezelligheid ook te merken aan de tijdsduur van de ALV. De nodige aanmerkingen en vragen over de notulen van de laatste ALV vlogen door de lucht. Wat had het 54e bestuur nou eindelijk gedaan? Nadat het 54e bestuur rond 1 uur eindelijk afscheid kon nemen van hun functies, was het de beurt aan het 55e bestuur om hunzelf te presenteren. Het beleidsplan en de begroting gingen er redelijk vlot doorheen; de helft van de leden was immers al naar huis. Bij de vragenronde opende de leden nog een laatste keer het vuur. De prijs voor beste vraag van de ALV ging naar James, die wilde graag weten hoeveel bestuurspuntjes iedereen dacht te halen. Marloes en Tijn gingen de strijd vol aan. Respectievelijk willen zij 55 en 110 bestuurspunten binnenslepen. Aim for the stars, zullen we dan maar zeggen.

Met zo’n hoge verwachting van jezelf, kun je maar beter meteen aan de gang gaan. Dat moet Tijn gedacht hebben. Dit geeft ons een mooi bruggetje naar de constitutieborrel.

De CoBo was een flink succes. Althans, tot 11 uur kunnen wij, het bestuur, dat nog navertellen. We willen jullie bedanken voor alle cadeau’s en felicitaties. De shots werden minder goed ontvangen: het kan zijn dat velen van jullie voor een onvoltallig bestuur hebben gerecipieerd. Waar Matthijs gebrast werd door de portier, Marloes en Femke verstandige huisgenootjes hadden die hun naar huis brachten, Bart zijn maag naast shots nog met döner vulde, was er een bestuurslid die heel de avond voor jullie klaar stond, Tijn. Deze winnaar heeft de CoBo officieel uitgespeeld, en had daarna nog genoeg energie over om een potje te gaan poolen bij je thuis. Één iemand was uitgenodigd, wie, toevallig of niet, een bestuurslid van een andere vereniging was: de eerste bestuurspunten waren al binnen.

Het 55e bestuur wilt alle leden bedanken voor de mooie activiteiten, en hoopt jullie snel weer te zien op de volgende activiteit!

Bekijk hier de foto’s van de CoBo:

This week P4 played home versus Woenselse Boys. Upon arrival at the pitch the sun was shining brightly, promising a good day for a match. We started the warm up well before the opponent showed up. It was clear we were more determined to win. As the first half began we had played with the sun in our backs hoping it would give the early advantage we were hoping for. The match started of hot with a lot of ball possession and scoring opportunities. The most notable is a 1 on 1 with the keeper which Gido just missed. In spite of all our early plays Woenselse Boys managed to counterattack with a long ball over the midfield. Their high pace caught the defence of guard and they scored the first goal. This lead was kept into the half time break.
As we switched sides and the sun was now in our faces we had a monumental task ahead of us. The great passes we had in the first half continued and gave several more chances. Finally, David managed to score the equalizer after a beautiful passing play which left the defence of Woenselse Boys scratching their heads. After this the match became much more exciting as both sides started to increase the pressure. Woenselse Boys kept trying with long balls over the midfield. Luckily, Kevin had a great game keeping most of the shot out of the net. Sadly they managed another counterattack in which they scored. We managed to keep our cool and kept on playing. We kept having chances and could feel the equalizer coming. Then suddenly David had the ball at the 16 line and an opportunity to shoot. The ball went into the top left corner leaving their keeper with no chance of saving it. Both teams fought really hard to score another goal. Just before the end of the match we got a free kick from about 25 meters away. Abe was behind the ball and narrowly missed the goal by 10 meters. Soon after the match was concluded with 2-2 as the final score.